از معلم جان روشن یافتیم
نسرین قربانی- مدرس دانشگاه
اردیبهشت با تو بهشت می شود، ای که دستانت نویدبخش زلال آب هاست، ای خلاصه همه خوبی ها.
تو آمده ای تا آفتاب خرد و آگاهی را بر دل های کوچک کودکان و نوجوانان این سرزمین بتابانی، تا هجی کنی عشق، دوستی و محبت را.
چشمانت رسولان روشنی اند و طنین زیبای صدایت همچون آبشاری ستبر بر شانه کوه ها جاریست.
در این وانفسای محبت و انسانیت دل به دل ما سپردی و گرمای وجودت را در سرمای تمام فرازها و نشیب ها همراهمان کردی تا در یخ بندان جهالت، در جا نزنیم.
معلم ای رازدار دل‌های کوچک و معصوم و سنگ صبور غم‌های پروانه‌ها! تو آمده ای تا روح حقیقت را پاسداری کنی و از چهره جاهل زمین، گرد و غبار این همه ندانستن را بزدایی. آمده‌ای تا نهال‌های سبز را باد هرزه گرد پاییز، به داس زردش نچیند. لب که به سخن می‌گشایی، صدها پرنده سپید بال در آسمان معرفت به پرواز می‌آیند و من لبریز این همه آبی، پریدن را تجربه می‌کنم. نگاهم که می‌کنی، تار و پود جانم لبخند می‌زند
عاقبت، روزى تخته سیاه ها زبان مى گشایند و خستگى قرن هاى تو را شهادت مى دهند.
عاقبت روزی اردیبهشت با تو بهشت می شود، ای دوستدار دانایی.
به پاس مهربانی بی اندازه ات روز معلم را به تو و تمام کسانی که به ما آموختند چگونه بهتر بیندیشیم و زندگی کنیم، تبریک می گوییم.