سیدمحمد ظمانی – کارشناس ارشد مدیریت دولتی (تحول)
در دیدار چندی پیش آیت الله جوادی آملی با محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی ضمن گلایه شدید از عملکرد مسئولین به نکته ای جالب اشاره کردند که نام آن را “مدیران کمیلی” گذاشتم.
آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه نباید مسئولیت اجرایی را به آدمهای خوبِ بی عرضه و یا بدِ اختلاسی داد، اظهار کرد: حضرت امیر (ع)، کمیل را مسئول منطقهای نمود، سربازان اموی به این منطقه حمله بردند و آنجا را غارت کردند، حضرت نامهای به کمیل نوشته که در نهج البلاغه آمده، مضمون آن این است که برخی تنها به درد دعای کمیل میخورند ولی توان اداره یک منطقه را ندارند.
مفسر قرآن کریم گفت: باید از واگذاری مسئولیت به آدمهای خوب بیعرضه در کشور جلوگیری شود و همچنین جلوی آدمهای بد اختلاسی و نجومی نیز گرفته شود.
وی بیان کرد: ما بالاتر از امیرالمومنین که نداریم، اگر مدیران و کارگزاران با عرضه وجود نداشته باشد و مردم در صحنه نباشند، شکست قطعی است! اگر ضعف در مدیریت داشته باشیم خداوند نظر خود را از ما بر می گرداند.
استاد سطوح عالی حوزه گفت: امیرالمومنین (ع) می فرماید «من وجد ماء و تراباً فافتقر فابعده الله» کشوری که آب دارد، خاک دارد، نتواند خود را اداره کند و نیازمند به دیگران باشد خدا او را از رحمت دور کند.
درواقع بسیاری از مسئولین پیرامون ما فقط بدرد خواندن دعای کمیل می خورند البته داشتن ایمان و تقوا برای مدیر در جامعه اسلامی شرطی غیرقابل انکار است ولی برای اداره کشور در سطوح مختلف چیزهایی بجز تقوای ظاهری نیاز است، مواردی چون: سوادکافی ، جرات، پاکدستی ، استقلال رای و…
مهمترین بعد موضوع مدیران کمیلی قسمتی از آن است که فرد از ابزار مذهب برای پیشبرد اهداف و پر کردن عملکرد ضعیف خود استفاده می کند و گاها در زمان قبل از مسئولیت خود به آن معتقد نبوده است …. موضوعی که جا دارد در گزینش مدیران و پایش عملکرد آنها نظارت بیشتری شود و در صورت عوام گرایی فرد سریعا از سمتی که دچار پروپوگاندای مذهبی شده (با این کار به مذهب ضربه می زند) برکنار شود.
البته ما اصحاب رسانه هم در این مورد مقصر هستیم؛ شاید در اخبار فضای مکتوب و مجازی خبرهایی در مورد حضور مداوم یک مسئول خاص در مراسم های غیراداری و گاها مذهبی ، فرهنگی و اجتماعی را دیده باشیم به نحوی که این اخبار بیش از خبرهای عملکرد او در حوزه کاری اش منعکس شود. این مدیران بی شک هیچ دعوتی را پس نمی زنند و از این مراسم به آن جلسه و از این مسجد به آن مراسم ورزشی در سفر هستند و جالب تر آن که حضور عادی (بجز میزخدمت) خود در مراسمی مثل نمازجمعه را دیدار مردمی معرفی می کنند! در این بین روابط عمومی دستگاه اجرایی و برخی رسانه های زرد و فاکتور محور آن را پوشش می دهند.
جالب است مدیران کمیلی در نشست های خبری خود از خستگی و تلاش شبانه روزی خود برای خدمت به مردم پرده بر میدارند حال آنکه با بررسی برنامه کاری ایشان سهم کمتری از فعالیت های رسانه ای شده را در حوزه کاری و فنی مشاهده می کنیم.
این روزها که وزیر نفت- وزیر راه و شهرسازی می شود و وزیر راه و شهرسازی – رئیس انرژی اتمی می شود یا آنکه نماینده مجلس – شهردار شده و شهردار – نماینده مجلس می شود اوج فاجعه را در اظهارنظر مدیران می بینیم :
وزیر بهداشت بجای اظهار نظر درخصوص وضعیت بهداشت و درمان در مورد تاثیر دعا در رفع مشکلات سخن می گوید.
شهردار تهران بجای رفع آلودگی هوا به وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم می پردازد
نماینده ای بجای استیضاح وزیر مقصر از اون دفاع جانانه می کند
فرماندار و استانداری که از نماینده مجلس دفاع جانانه می کنند
یا تکیه بر عناوین مختلفی مانند مقام برتر در دیدار با مردم یا کسب مقام اول فرودگاهی تعطیل در ترویج فرهنگ نماز
بقول معروف قیمه را قاطی ماست کردند…
ظاهرا مدیران کمیلی هم بسیار جالب است جایی که حتی تصاویری که از آن ها منتشر می شود را به حساسیت آنالیز می کنند و بیشتر از اصل ماجرا به ظاهری همراه با تسبیح و چفیه و افرادی که با آنها در تصاویر مجاور شده اند می پردازند
حال با توجه به سخنان آیتالله جوادی آملی راه برون رفت از سوء مدیریت در حوزه های مختلف و حساس کشور جراحی بدنه مدیران کشور و کنار گذاشتن بی قید و شرط مدیران کمیلی و بازکشت به رسالت اصلی رسانه هاست که آنجه عملکرد قانونی و فنی افراد است منعکس شود نه عوام فریبی ها یا فعالیت های فوق برنامه مدیران.