طراحی و ساخت پرینتر سه بعدی زیستی (Bio printer) توسط شرکت دانش بنیان سوبا
روابط عمومی دانشگاه صنعتی شاهرود با توجه به شعار سال ۱۴۰۱ «سال تولید، دانش‌بنیان و اشتغال‌آفرین» و اهمیت رونق کسب و کارهای نوآورانه و گسترش فعالیت های کارآفرینی، اقدام به ارائه اطلاعاتی برای شناخت بیشتر شرکت دانش بنیان سوبا مستقر در مرکز رشد و واحد های فناور دانشگاه کرد.
شرکت دانش بنیان سوبا در سال ۹۸ نخستین محصول تجاری خود در حوزه ساخت افزایشی را پس از ۱سال تحقیق و توسعه معرفی کرد. این محصول با نام تجاری پرینتر ۱۰۱F نخستین پرینتر با تکنولوژی FDM و با دقت کاری بالا در بین محصولات مشابه داخلی و خارجی محسوب می‌شد و پرینتر سه بعدی ۳۰۲F به عنوان دومین محصول شرکت در این حوزه در ابعاد کاری بزرگتر به بازار عرضه شد. این محصول به سبب مشخصات، دانش فنی و فرایند تولید به عنوان یک محصول دانش بنیان مورد تایید معاونت علمی ریاست جمهوری قرار گرفت.
شرکت سوبا مستقر در مرکز رشد فناوری های نوین دانشگاه صنعتی شاهرود و همچنین مستقر در پارک علم و فناوری استان سمنان با توسعه بازار خود در کشور فروش این محصول تجاری به اشخاص و صنایع مختلف در سطح کشور را تا به امروز دنبال کرده است.
امیر مهدوی دانشجوی دکترای مهندسی مکانیک و رئیس هیئت مدیره شرکت دانش بنیان سوبا در گفتگو با روابط عمومی دانشگاه صنعتی شاهرود از طراحی و ساخت نخستین پرینتر سه بعدی زیستی توسط این شرکت خبر داد و گفت: این شرکت جز چهار تولید کننده رسمی این محصول استراتژیک در کشور و همچنین ۲۰۰ شرکت صاحب این فناوری در دنیا است.
رئیس هیئت مدیره شرکت دانش بنیان سوبا دانشگاه صنعتی شاهرود از تجاری‌سازی نخستین پرینتر سه بعدی زیستی این مجموعه در اواخر سال ۱۴۰۰ و قرارگیری شرکت در کنار چهار شرکت تولید کننده این محصول استراتژیک در کشور خبر داد. نخستین گام‌های دستیابی به این فناوری در سال ۲۰۰۹ در دنیا محقق شد و با گذشت، ۱۳سال از معرفی این فناوری، کمتر از حدود ۲۰۰ شرکت در جهان به دانش تولید و کاربرد این فناوری دست یافته‌اند که بسیاری از آن ها در کشور های توسعه یافته مشغول به فعالیت هستند.
مهدوی فناوری ساخت افزایشی (پرینت سه بعدی) را به عنوان یک فناوری نوین در حوزه ساخت در بسیاری از کشور های جهان توسعه یافته مطرح و ابراز داشت: این فناوری امکان ساخت محصولات نمونه اولیه و کم تیراژ را به شکل مقرون بصرفه و سریع فراهم آورده و به عنوان یک فرایند تسهیل کننده در روش های تولید مورد توجه قرار دارد.
وی با اشاره به این موضوع که با توسعه دانش محققان و تولیدکنندگان در این حوزه فناوری‌های مختلفی در این راستا شکل گرفته‌اند، افزود: پرینتر های سه بعدی مثل FDM، رزینی و پودری چند نمونه از فناوری های تجاری شده در حوزه ساخت افزایشی بوده که در دو دهه گذشته به سرعت تکامل یافته اند. در این راستا استارتاپ ها و شرکت های دانش بنیان متعددی در دنیا برای توسعه این نوع فناوری ها قدم برداشته و با تحقیق و توسعه مستمر اقدام به تجاری سازی ایده های جدید در این حوزه کردند.
مهدوی ادامه داد: پرینتر های زیستی محصولاتی هستند که امکان پرینت سه بعدی سلول های زنده انسانی و حیوانی برای ایجاد بافت زنده و در مواردی نیز عضو زنده را داشته و توسط مراکز تحقیقاتی و پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. این محصولات در حالت تجاری معمولا برای پرینت سه بعدی بافت های پوست، استخوان و غضروف پیوند با بدن انسان و گونه های حیوانی و جایگزینی بافت‌های آسیب دیده با بافت جدید مورد استفاده قرار می‌گیرند.
شرکت دانش بنیان سوبا دانشگاه صنعتی شاهرود با تولید پرینتر زیستی دو نازله با قابلیت پرینت جوهر های زیستی حاوی سلول و همچنین قابلیت پرینت داربست های تخصصی این حوزه موفق به فروش نخستین محصول تجاری شده خود به اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود شد.
پویایی دانشگاه صنعتی شاهرود در عرصه فناوری هسته‌ای
همچنین در خبر دوم به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی شاهرود، مسئول فیزیک بهداشت آزمایشگاه هسته ای دانشگاه صنعتی شاهرود گفت:
آزمایشگاه هسته ای دانشگاه صنعتی شاهرود از سال ۸۷ تحت نظارت سازمان انرژی اتمی ایران فعایت های حرفه ای خود را در زمینه های آموزشی و پژوهشی آغاز و علاوه بر برگزاری دروس آموزشی در دوره های کارشناسی و کارشناسی ارشد، فعالیت های پژوهشی در قالب ۴۰ پایان نامه ی کارشناسی ارشد و ۱۰ رساله دکتری به انجام رسیده است و طرح های پژوهشی متعددی نیز در حال اجرا است.
مسلم سوهانی مسئول فیزیک آزمایشگاه دانشگاه صنعتی شاهرود، افزود: از دیگر فعالیت هایی که با وجود محدودیت های کرونایی در این آزمایشگاه انجام شده است؛ می توان به ساخت میکرو دوزیمتر، حفاظ های کامپوزیتی حاوی نانو ذرات فلزی و همچنین ساخت قرص های گرمالیانی (TLD) اشاره کرد.
مسئول فیزیک بهداشت آزمایشگاه هسته ای دانشگاه صنعتی شاهرود در توضیح بیشتر در خصوص فعالیت های انجام شده؛ «میکرودوزیمتر» را یک آشکارساز گازی با ساختار معادل بافت بدن عنوان نمود که کاربرد آن در اندازه گیری میزان تابشدهی به بافت بدن ( در اعمال تشخیصی و درمانی با تابش های یونساز) و استاندارد سازی سیستم های تابشدهی می باشد.
وی در ادامه افزود: در مراکز تشخیصی و درمانی که از منابع تابش های یونساز استفاده می شود، برای حفاظت تکنسین ها در برابر این تابش ها از پوشش های حاوی ورقه های سرب استفاده می شود که هم سنگین هستند و حرکت را به شدت محدود می کنند. لایه های محافظ ساخته شده از کامپوزیت پلیمر و نانو ذرات فلزی ضمن اینکه اثر حفاظتی مناسب دارند، وزن کم و انعطاف پذیری بالا دارند و تحولی جدی در شرایط کار در مراکز پرتودهی ایجاد می کنند.
مسلم سوهانی یک روش برای اندازه گیری میزان تابش رسیده به یک سطح را در مراکز تحقیقاتی، استفاده از مواد “گرمالیان” دانست و گفت: این مواد بر اثر دریافت تابش مقداری انرژی در خود ذخیره می کنند و اگر گرما دهی شوند متناسب با انرژی ذخیره شده از خود نور می دهند. این ترکیبات شیمیایی که شامل برخی نمک های معدنی در حالت فوق خالص هستند، به شکل دانه های کوچک با ابعاد mm2 در mm2 ساخته شده و تحت عنوان قرص های TLD در مراکز تحقیقاتی مورد استفاده هستند.