سخنی با استاندار سمنان درآستانه دور دوم سفر ریاست جمهوری
محمدعلی مددی- فعال اجتماعی
زمزمه های از دور دوم سفر هیئت دولت به استان سمنان و شهرستان شاهرود شنیده می شود، لازم میدانم بخشی از مطالبات و چالش های پیش روی منطقه را به شرح ذیل بیان کنم. مشکل اساسی و پیش روی مردم شاهرود معضل کم آبی است و بخش قابل توجه ای به عدم توجه مسئولان امر در استان و شهرستان و به دلیل عدم تخصص و بهره گیری از آگاهان این حوزه و یا بی مسئولیتی در حیطه کاری و عدم توجه به نیازهای مردم و منطقه است.
حفر ۱۴۰۰ حلقه چاه عمیق که از سال ۶۲در منطقه دشت شاهرود ممنوع اعلام شد و ازسال ۷۳ بسطام و مجن به دلیل افت آب و پایین رفتن دسترسی به آب های زیر زمینی از چهل دختر تا دهملا حفر چاه و حفاری امکان ندارد چون دسترسی به آب را غیر ممکن کرده است، درهمین راستا در سال ۸۶ گزارش مکتوبی توسط اعضای کمیته آب شاهرود (زنده یادان حاج آقا انصاری، احمد داوری، دکتر بیطرف و اینجانب محمدعلی مددی)تقدیم مقام معظم رهبری در سفر به شهرستان شاهرود شد که در آن مشکلات حوزه آب شاهرود در دو نسخه مطرح و حاصل دستور معظم له ساخت سد کالپوش، سد فرومد و سد مجن بود و منابع آبی شاهرود شامل قنات شهرداری با دبی ۱۸۰ لیتر در ثانیه تقسیم شد که طی آن دو سوم منابع تحویل شرکت آب و فاضلاب و یک سوم باقیمانده به منظور مصرف فضای سبز شهرداری که به دلیل بی توجهی و خشکسالی های اخیر دبی در حد نصف یعنی ۹۰ لیتر درثانیه آبدهی دارد و اگر ۲۰درصد کمبود آبدهی مربوط به خشکسالی در نظر گرفته شود ۸۰ درصد به علت عدم نگهداری خط انتقال و بی توجهی به بهسازی سیستم است.
در بهره برداری توسط شهرداری هر سال بودجه بهسازی به پیمانکار مصوب و پرداخت می شود که هر سال به آن مبلغ اضافه می شد، اما در حال حاضر دریغ از کلنگی که به این قنات برخورد کند درصورتی که بخشی از بودجه شرکت آب و فاضلاب از فروش آب بها و حق اشتراک و امتیاز تامین می شود اما به دلایل عدیده که ذکر آن ها در این مطلب نمی گنجد سهل انگاری می شود، برای مثال در برخی از شهرستان های استان با تونل و کوه بری آب را از مناطق دور دست به شهر مورد نظر منتقل می کنند و در شهر دیگری تا عمق ۲۰۰ متری چاه حفر می شود و پروژه آب قطری با بیش از ۹۰ درصد پیشرفت و میلیاردها تومان هزینه هنوز اندرخم یک کوچه است؟! خلاصه مشکل آب برای بخشی از مردم استان حل می شود اما چرا به این شهرستان نیم نگاهی نمی شود؟ نکته مهم دیگر بودجه ای برای حوادث قهری برای تامین آب روستایی است که باید دید سهمیه این بودجه برمبنای چه معیارهایی تعیین می شود که شهرستان های شاهرود ومیامی با حجم گسترده مناطق روستایی به دلیل عدم تامین بودجه کافی تاکنون اقدام موثری صورت نگرفته و آب شرب مردم با تانکر حمل می شود.
دیگر منابع آبی شهر شاهرود ۱۳ حلقه چاه در سازه های آهکی تپال و دو حلقه درمسیر کال غرنوکه حدودا مجموعه ۱۵ حلقه چاه که یقینا خشکسالی های سالهای اخیر دبی این چاه ها را هم با کاهش مواجه کرده است.
سرانه مصرف هر شهروند شاهرودی۴لیتر در ثانیه می باشد که با توجه به توریستی بودن منطقه و قرارگرفتن در مسیر زائرین علی بن موسی الرضا (ع) در برخی اوقات تا ۷ لیتر در ثانیه قابل افزایش است. اما بخشی از آب در وضعیت انتقال و مصرف نیز کمتر از واقعیت گزارش میدانی است و به دلیل معیوب بودن خط لوله اصلی انتقال که عمری حدود ۶۵ سال دارد مقداری موجب هدر رفت آب شده و انشعابات غیر مجاز در اطراف شهر نیز به این هدر رفت کمک می کند.
صحت این ادعا را می توان گزارش لحظه ای آب در سال ۸۴ حدود ۱۸( سال پیش ) توسط نمایندگان شرکت آب و فاضلاب و اداره امور آب که مقدار دبی آب را ۲۴۸۲۷۲۱ مترمکعب گزارش کرده اند اما مصرف آب در یک دوره خوانش کنتور عدد۱۹۳۲۳۳۴۵را نشان می دهد که مغایرتی حدود ۵۵۰۰۰۰ مترمکعب را نشان می دهد این مقدار آب نشانگر واقعیت و معیوب بودن لوله خط انتقال و مصرف غیرمجاز آب است.